Nie, to nie jest chodzący mop z językiem – to urocze osiągnięcie inżynierii futrzarskiej!

Zaledwie kilka ras psów może poszczycić się żywiołowymi dredami. Niektóre z nich mają je naturalnie, jak komondor, puli i bergamesco. Inne – pudel, hiszpański pies wodny i hawańczyk – mogą osiągnąć ten wygląd tylko z niewielką pomocą swoich ludzkich przyjaciół. Ale niezależnie od tego, czy jest to fryzura funkcjonalna czy estetyczna, z pewnością przyciąga wzrok. I zanim przejdziemy dalej, musimy podkreślić, że właściwe określenia dla dredów u psów to sznury, stada i maty.

Komondor

Ten pilnujący stada fenomen jest (oficjalnie!) skarbem narodowym na Węgrzech, gdzie rasa ta przez wieki zarabiała na swoje utrzymanie pilnując owiec i bydła. Nazwa Komondor oznacza „pies Kumanów”, co odnosi się do plemienia ludzi, którzy sprowadzili psy na Węgry w XII i XIII wieku. Biała sierść tych psów pozwala im wtopić się w stada i zimowy krajobraz. W okresie szczenięcym sierść jest miękka i falista. Jednak w miarę jak pies dojrzewa, sierść zewnętrzna staje się szorstka, zatrzymując bardziej miękki podszerstek i tworząc sznury, które chronią przed drapieżnikami i zapewniają ciepło.

Puli

Puli, bliski kuzyn komondora, ma cieńsze sznury, które również powstają naturalnie, gdy sierść zewnętrzna i wewnętrzna splatają się ze sobą. Puli pochodzi również z Węgier i jest ceniony za swoje zdolności pasterskie. (Wielu pasterzy płaciło za swoje psy robocze całoroczną pensję). Puli często były kojarzone z komondorami do pilnowania stada – komondory czuwały w nocy, podczas gdy puli stały na straży w ciągu dnia. Ich białe, szare lub kremowe kordonki zapewniają ciepło i ochronę, ale ich sierść wymaga konserwacji, aby zapobiec bolesnemu matowieniu.

Bergamesco

Bergamesco został oficjalnie uznany przez American Kennel Club dopiero w 2015 roku, ale jest to starożytna rasa, której 2000-letnia historia rozciąga się od Bliskiego Wschodu przez Azję po europejskie Alpy. Ich niezależna, towarzyska i inteligentna natura sprawia, że doskonale nadają się do pasterstwa. I tak jak są przyzwyczajone do ochrony swoich stad owiec, ich „stada” włosów zapewniają im ciepło w ekstremalne górskie zimy i chronią przed drapieżnikami. Długie włosy nad ich oczami pełnią funkcję ochronną, zapobiegając poparzeniom słonecznym w jasne zimowe dni otoczone odbijającym się śniegiem.

Hiszpański pies wodny

Ta przystojna, rustykalna rasa z Półwyspu Iberyjskiego nie jest naturalnie „żylasta”, ale nadal posiada pokaźne pukle włosów. Hiszpańskie psy wodne są czujnymi obserwatorami i chcą się podobać. Myśliwi, pasterze i rybacy od dawna polegają na nich jako na wiernych pomocnikach. Ich kręcone loki są doskonale przystosowane do ich rodzimego, wilgotnego klimatu, ale aby uzyskać efekt „sznurka”, właściciel musi ogolić sierść, a następnie pozwolić jej odrosnąć i po drodze uformować sznurki.

Pudel

Ta łatwo rozpoznawalna rasa znana jest z wszechstronnego umaszczenia i eleganckiego usposobienia. Sznurki nie przychodzą pudlowi naturalnie, ale skrupulatny i uważny właściciel może zmienić płaszcz i stworzyć cienkie sznurki, takie jak te noszone przez stylową damę przedstawioną na zdjęciu. Sierść musi być najpierw ostrzyżona i nigdy nie szczotkowana. Kiedy powstaną sznurki, trzeba je wielokrotnie rozdzielać. Mycie szamponem nie wchodzi w rachubę – trzeba namoczyć zwierzaka z kordem w ciepłej wodzie a następnie wycisnąć kord do sucha. To jak dojenie krowy-owsa!

Havanese

Hawańczyki zostały wyhodowane w XIX wieku jako psy do towarzystwa dla kubańskiej arystokracji. Czasami nazywa się je „psami na rzepy”, ponieważ są tak mocno przywiązane do swoich właścicieli. Hawańczyki są znane z tego, że są zabawne, wychodzące i figlarne, i pracowały zarówno jako cyrkowcy, jak i psy asystujące. Rasa ta wygląda fantastycznie z kordami, ale uzyskanie ich wymaga poważnej konserwacji. Właściciele muszą uformować sekcje włosów, które wymagają wielokrotnego sprawdzania, aby nie dopuścić do powstania mat, a cały proces może trwać nawet dwa lata!

Bez względu na to, czy pies z dredami ma na sobie organiczne, czy kurczowo trzymane sznurki, zasługuje wyłącznie na podziw. Ponieważ ta fryzura albo pomogła rasie rozkwitnąć dzięki wiekom ciężkiej pracy, albo ten zawracający głowę pies ma po swojej stronie ciężko pracującego groomera. Jakkolwiek byśmy tego nie traktowali, wielkie włosy zasługują na wielkie uznanie.